Herken je dat, dat je soms niet weet wat je moet zeggen? Of dat iemand iets zegt maar het komt niet binnen, je voelt het niet? Vaak voelt een klein gebaar zoveel krachtiger. Een aanraking, een blik, het kan echt binnen komen.
Van huis uit
Van huis uit heb ik niet echt geleerd mijn gevoelens onder woorden te brengen. Wij waren thuis niet zo knuffelig en de woorden “ik hou van jou”werden ook bijna nooit uitgesproken. En toch was er zeker liefde en warmte maar op onze eigen manier. Bij ons gold “wie mann liebt neckt mann”. Er werd dan ook heel wat af geplaagd. Humor, ironie en soms een beetje sarcasme staan voor ons gelijk aan liefde en is de manier waarop mijn hele familie zich uit. En laat zien hoeveel iemand voor je betekent. Voor een buitenstaander was dit vaak wel raar en ongewoon, maar voor mij voelde het heel normaal. Een knuffel, omhelzing of zo maar een zoen voelde zelfs wat ongemakkelijk.
Omslag
Ook met mijn kinderen is het altijd zo gegaan, we plagen wat af met z’n allen vanuit liefde. En toch is er ook wel wat veranderd. Sinds mijn ziekte zijn we een heel stuk closer geworden. Dat was echt een omslag punt. Plagen blijven we gewoon doen, dat is onze humor en liefde en daar genieten we ook allemaal volop van, maar er is nu ook vaker even die arm om elkaar heen, even die knuffel, een “ik hou van jou”. En ook daar kan ik enorm van genieten! Een klein gebaar wat heel veel zegt, die kus op mijn haar van mijn grote stoere zoon, de knuffel van mijn prachtige dochter en de sterke arm om me heen van mijn lieve vriend het is allemaal vanuit liefde.
Moeder liefde
De relatie met mijn moeder is altijd heel goed geweest, maar ook daar is een verdieping gekomen door alles wat we samen hebben meegemaakt. Mijn moeder is een enorm sterke vrouw die de nodige ellende over zich heen heeft gekregen. Veel te vroeg afscheid heeft moeten nemen van een aantal dierbaren, waaronder haar lieve man Herman en zijn kinderen. Beide (stief) kinderen overleden aan kanker en dan krijg je vervolgens te horen dat je eigen dochter ook kanker heeft….heftig allemaal. Maar toch is zij er vanaf moment één voor mij geweest. Iedere chemo is zij met me mee geweest naar het ziekenhuis, iedere dag stond ze klaar om boodschappen te doen of me mee te nemen naar buiten. We hebben heerlijk samen op terrasjes gezeten, gewandeld, gelachen en soms even gehuild. We hebben een hele bijzondere, sterke en mooie band samen en toch zo maar zeggen ik hou van jou doen we niet.
Liefde en warmte op beeld
Daarom ben ik zo ontzettend blij met deze foto die is genomen bij een fotoshoot die ik heb gedaan met Heidy Brakenhoff van www.levensfoto.nl voor het project #geef kanker een gezicht . Heidy heeft super mooie foto’s gemaakt en gaat een boek maken “geef kanker een gezicht” met mooie foto’s en verhalen van mensen die kanker hebben of hebben gehad. Een heel mooi initiatief! De foto met mijn moeder straalt zoveel warmte en liefde uit, dat is niet met woorden uit te drukken. Daarom wil ik dit graag met jullie delen. Wees je eens bewust van wat je met een klein gebaar voor een ander kan betekenen. Een blik, een aanraking, een complimentje of een kaartje. Iets kleins kan net voor de ander het verschil maken en een steuntje in de rug zijn!