Deze week had ik een coachingssessie met Mirjam. Mirjam kwam bij mij nadat er bij haar bijna twee jaar geleden borstkanker was ontdekt, Mirjam had toen net te horen gekregen dat haar contract niet werd verlengd.
Sterke vrouw
Mirjam komt over als een dappere sterke vrouw die zich, ogenschijnlijk, door deze periode heeft heen geslagen. Dappere keuzes heeft gemaakt op medisch gebied en nu zo snel mogelijk weer aan het werk wilde. Sterker nog in ons eerste gesprek kwam zij al met vacatures die haar aanspraken en wilde zij direct gaan solliciteren. Prima zal je denken, sterke vrouw, lekker laten gaan.
Vragen
Maar bij mij riep dit behoorlijk wat vragen op:
Waarom wilde zij direct aan de slag? Had zij alles al verwerkt of was dit een manier van wegstoppen, er niet aan hoeven denken? Of waren er andere problemen op financieel of rationeel gebied? Voelde zij zich misschien overbodig, nutteloos?
Al gauw bleek dat al deze vragen speelden. En dat Mirjam een ster was in gevoelens wegstoppen, zolang zij maar werd afgeleid hoefde zij niet na te denken, geen gevoelens toe te laten. Voor Mindfulness en compassie stond Mirjam in onze eerste gesprekken niet open, dit was voor haar veel te confronterend. Accepteren wat er was, was voor haar te moeilijk. Zo kwam zij namelijk te dicht bij haar gevoel en te dicht bij zichzelf. Doodeng vond ze dat…. Net als erover praten, waarom zou je dat doen? Het is toch allemaal achter de rug? Nee zij kwam bij mij om weer aan het werk geholpen te worden en de rest had ze prima onder controle……zei ze. Financieel was het ook geen vetpot en bovendien voelde zij zich nutteloos en eenzaam.
Hoe?
Ik zal je eerlijk zeggen dat ik na de eerste paar sessies soms echt met mijn handen in het haar zat. Hoe kon ik Mirjam het beste helpen, haar begeleiden naar werk zonder zichzelf meer pijn te doen? Dit heb ik ook naar haar uitgesproken en in gezamenlijk overleg hebben Mirjam en ik er voor gekozen om haar eerst aan een werkervaringsplek te helpen zodat zij zich weer nuttig voelde, afleiding had en langzaam weer energie kon opbouwen en kon kijken wat zij aankon. En langzaam aan kwam er toen bij Mirjam meer ruimte om naar zichzelf te kunnen kijken en haar gevoelens toe te kunnen laten. Met gesprekken en mindfulness oefeningen, waarin zij zich volledig kon openstellen, kwam steeds meer de echte Mirjam naar voren, aan de ene kant dapper en sterk aan de andere kant de lieve zorgzame vrouw die er alles aan deed om het iedereen naar de zin te maken en zichzelf hierbij volledig wegcijferde.
Spotlights
Inmiddels heeft Mirjam een parttime baan, waardoor zij haar eigenwaarde weer terug heeft gevonden maar ook tegen oude patronen aanloopt. Het wegcijferen van zichzelf. Niet voor zichzelf op durven komen. Op haar initiatief zijn we nu gestart met een traject om assertiever te worden, meer zelfvertrouwen en vooral zelfcompassie te ontwikkelen en in de spotlights te gaan staan zodat ze uiteindelijk het wordt wat ze kan zijn; ZICHZELF!