apr 28 2020

Geven en nemen

Zorg goed voor elkaar wordt er nu dagelijks gezegd in deze tijd waar Corona ons leven grotendeels bepaald. Maar staat iedereen hier voor open?

Nemen

Zorg goed voor elkaar wordt er nu dagelijks gezegd in deze tijd waar Corona ons leven grotendeels bepaald. Maar staat iedereen hier voor open? We zijn niet gewend om te nemen of te ontvangen. Als we geven voelen we ons veiliger, we zijn dan van niemand afhankelijk. We hoeven niets terug te doen, ons niet schuldig te voelen. Maar dit is ook niet de strekking van nemen. Nemen betekent dat je je openstelt voor de hulp van anderen. Hier hoef je niet automatisch is voor terug te geven. Denk maar eens aan hoe jij je voelt als je iemand iets geeft en ziet dat dit waardevol is voor die persoon. Wat doet het met jou als het in dankbaarheid wordt ontvangen? Juist, dan voel je je geweldig! Verwacht jij er dan direct een dienst voor terug? Ik denk het niet. Toch is het voor veel mensen lastig om hulp te vragen of te aanvaarden, ze willen niemand tot “last” zijn.

Sterke vrouw

Ik was jarenlang alleen maar aan het geven, al zag ik dit zelf niet zo. Ik voelde me groot, sterk, onafhankelijk. En zo werd ik ook gezien door mijn omgeving en de buitenwereld. Een sterke vrouw die alles zelf kon, zo sterk dat mensen me zelfs niet durfden te benaderen om hulp aan te bieden. Ik kreeg vaak te horen dat ik zakelijk was en afstandelijk, dat snapte ik niet. Hoezo afstandelijk? Ik was er toch voor iedereen, ik nam ze alles uit handen, regelde alles en hielp daar waar ik kon. Ik vroeg er nooit wat voor terug…. Er werd mij gezegd probeer eens te ontvangen… Maar ik wilde niet afhankelijk zijn, dus sloot ik me af voor hulp van anderen en deed ik alles, hoe lastig ook, alleen. Dit zorgde voor onbalans en uiteindelijk, ongemerkt, heel veel stress.

Levenslessen

En toen werd ik ziek en kon ik niets meer alleen…. Ik moest toen wel nemen en ik kon er niks voor teruggeven alleen maar dankbaarheid. Juist die dankbaarheid bleek genoeg voor mijn gevers. Zij deden alles uit liefde, waren blij dat ik de hulpvraag kon stellen en (eindelijk) openstond voor hun hulp. Hierdoor ontstond er een balans in de relatie tussen mijn gevers en mij. Balans in het geven en nemen.

“Als geven en nemen een natuurlijk proces wordt dan pas is er een balans en zul je groeien als persoon.”

Persoonlijke groei

Als persoon maakte ik vanaf dat moment een enorme groei door. Het woord “sterk” kreeg voor mij een totaal nieuwe betekenis. Een sterk persoon is niet iemand die alles zelf kan en alles alleen doet. Een sterk persoon is iemand die juist ook open staat voor de hulp van anderen, die zich kwetsbaar kan opstellen. Die kan geven maar ook kan nemen, zonder zich daar schuldig over te vullen. Juist nu in deze tijd waarin nog niets zeker is, niet hoelang alles gaat duren, niet of en wanneer er een vaccin zal zijn etc. Juist nu is het belangrijk om te kunnen groeien als persoon en te werken aan je balans om zo minder stress te ervaren en goed voor jezelf te zorgen.

Nu jij!

En nu jij! Ben jij een echte gever of kun je ook nemen? Hoe krijg jij de balans tussen geven en nemen? Wil jij groeien als persoon?

Ik heb een aantal eenvoudige oefeningen voor je die je makkelijk kunt inpassen in jouw leven.

Vraag ze hier aan!

dec 21 2017

Zet je masker eens af!

Vandaag had ik alweer het laatste gesprek met Samantha, na een mooi en waardevol traject van 6 maanden. En wat een enorme veranderingen heeft Samantha bewerkstelligd, je kan het bijna een complete metamorfose noemen. Ik ben ontzettend trots op haar!

Ik zal je meenemen in haar traject…..

Eerste indruk

Op de kop af 6 maanden geleden deed ik de deur open voor een nieuwe cliënte, Samantha. Mijn eerste indruk was een goed verzorgde, mooie vrouw, mooi lang haar, opgemaakt, een brede lach. Zo op het eerste gezicht iemand die alles prima voor elkaar had. Even dacht ik is dit wel de cliënt waar ik mee had afgesproken? Totdat ik in haar ogen keek en daar iets heel anders zag dan dat zij op het eerste gezicht uitstraalde. Ik zag pijn, onzekerheid en ja ook wanhoop. Ik liet Samantha binnen in mijn praktijkruimte, zij stelde zich voor en op mijn vraag hoe zij zich voelde kwam een waterval aan clichés. Naar omstandigheden prima, ze mocht niet klagen, geweldig dat ik haar wilde ontvangen, etc. Kortom Samantha had een masker opgezet maar kon in haar ogen niet verbergen hoe het werkelijk met haar ging. Hier bleek maar weer dat de ogen niet voor niets de poorten van de ziel worden genoemd…….

Wie houd je voor de gek?

Samantha bleek een ster te zijn geworden in zichzelf en anderen voor de gek te houden, alles mooier af te spiegelen dan het in werkelijkheid was. Zij geloofde er heilig in dat zolang zij er maar voor zorgde dat niemand uiterlijk iets aan haar zag, alles wel goed kwam. Heel veel mensen, op haar werk en in haar omgeving, wisten dan ook niet dat zij ernstig ziek was geweest. Dat zij net haar laatste chemo had gehad en zij zich iedere dag vooruit sleepte. Ja ze was een tijdje uit de roulatie geweest omdat ze ziek was maar wat en hoe ernstig dat wisten maar een paar mensen. Op mijn vraag hoelang Samantha dacht dat zij nodig had om weer op haar oude niveau te zijn qua werk antwoordde zij dan ook : “binnen 3 maanden”. Haar oude niveau was 36 uur werken per week tenminste op contract de werkelijkheid was vaak 60 uur. Mijn antwoord zorgde voor wat scheurtjes in haar masker. Ik zei haar namelijk dat ik haar pas kon én wilde helpen als zij dat uit haar hoofd had gezet.

Grenzen aangeven

Samantha bleek een enorme pleaser, alles draaide om iedereen maar nooit om haarzelf. Grenzen aangeven had Samantha nog nooit van gehoord. Zo stond ze tijdens haar behandelingen uren lang in de keuken om een gezonde maaltijd te maken voor man en kinderen. Terwijl zij zelf uitgeput en misselijk was door de chemotherapie. Op het werk ging het al niet veel anders, zij zorgde ervoor dat iedereen prima zijn ding kon doen en alles op rolletjes liep Dat alles ging ten kosten van haar eigen herstel. Alles had ze ervoor over om haar functie te behouden en te laten zien dat ze dit echt wel aankon. Zodat zij niet werd overgeplaatst naar een andere afdeling. Ik hoef denk ik niet uit te leggen dat dit alles veel te veel was en dat Samantha al deze ballen niet hoog kon houden.

Scheurtjes in het masker

In de loop van het eerste en tweede gesprek vertoonde het masker van Samantha steeds meer scheurtjes, door haar eigenlijk continu een spiegel voor te houden. Haar steeds maar weer haar grenzen te laten opzoeken en voelen. En toen op de dag van het derde gesprek stond zij voor de deur, letterlijk zonder masker; geen make-up én…….geen pruik maar haar eigen korte krullen.

Vanaf dat moment zijn we aan de slag gegaan om steeds meer van zichzelf te laten zien in plaats van de persoon die zij dacht dat iedereen wilde zien. En hoe meer Samantha van zich zelf liet zien hoe sterker zij in haar schoenen ging staan en hoe beter zij alles aan kon. En dat dit geen proces van weken maar van maanden is geworden hoef ik jou waarschijnlijk niet uit te leggen. Stapje voor stapje heeft Samantha het pleasen los gelaten. Hoe moeilijk was het om het eten koken over te laten aan haar man, die uiteraard lang niet zo uitgebreid en gezond kookte als zij. Om nee te zeggen tegen haar moeder die verwachtte dat zij altijd voor haar klaar stond. Om de organisatie van het kinderfeestje van haar dochter uit handen te geven aan een goede vriendin, zonder zich een waardeloze moeder te voelen. Ze kon er nu volledig bij zijn en vrolijk meedoen. Om op haar werk “NEE” te durven zeggen tegen al die mensen die alle, vaak vervelende, regelklusjes uit gewoonte bij haar dropten. Om zich te houden aan het re-integratie schema en op tijd naar huis te gaan of op een slechte dag gewoon vanuit huis te werken. En…….om uiteindelijk er voor te kiezen om toch te gaan re-integreren op een andere afdeling.

Super trots!

Maar toch zij heeft het gedaan en iedere week werd er weer een groter stuk zichtbaar van de echte Samantha en stond zij sterker in haar schoenen. En nu, na 6 maanden, is zij zover dat zij volledig terug is op haar contract uren. Tevens zou zij weer kunnen starten in haar eigen functie op haar eigen afdeling. En weet je wat mij nou super trots maakt? Dat zij ervoor gekozen heeft om dat niet te doen, om niet weer te gaan rennen en vliegen voor iedereen. Maar om een functie te aanvaarden waarin zij zichzelf kan laten zien met al haar talenten en sterke punten en daarnaast voldoende tijd overhoud voor haar gezin.

Kortom ook Samantha heeft er voor gekozen om het beste te worden wat ze ooit kan zijn: ZICHZELF!

Wil jij ook je masker afzetten en volledig jezelf zijn? Doe dan mee met de gratis challlenge”een gezonde en liefdevolle relatie met jezelf” Je kunt je hier aanmelden

Of klik hier voor meer informatie over de gratis challenge.

okt 07 2017

Geven en nemen

“Het leven is een kwestie van geven en nemen” Hoe vaak wordt dat niet gezegd? Juist nu in de tijd van Corona wordt ons gevraagd om om anderen te letten en te helpen. Heel belangrijk , maar wat als de ander niet kan nemen?

Is er een balans tussen jouw geven en nemen? Ik durf te zeggen dat 90% van de mensen hier NEE op zal antwoorden!

Nemen

We zijn niet gewend om te nemen of te ontvangen. Als we geven voelen we ons veiliger, we zijn dan van niemand afhankelijk. We hoeven niets terug te doen, ons niet schuldig te voelen. Maar dit is ook niet de strekking van nemen. Nemen betekent dat je je openstelt voor de hulp van anderen. Hier hoef je niet automatisch is voor terug te geven. Denk maar eens aan hoe jij je voelt als je iemand iets geeft en ziet dat dit waardevol is voor die persoon. Wat doet het met jou als het in dankbaarheid wordt ontvangen? Juist, dan voel je je geweldig! Verwacht jij er dan direct een dienst voor terug? Ik denk het niet.

Balans

Wellicht vraag je je af wanneer is er dan een balans in geven en nemen?

“Als geven en nemen een natuurlijk proces wordt dan pas is er een balans en zul je groeien als persoon.”

Sterke vrouw

Levenslessen

Persoonlijke groei

Nu jij!

En nu jij! Ben jij een echte gever of kun je ook nemen? Hoe krijg jij de balans tussen geven en nemen? Wil jij groeien als persoon?

Ik heb een aantal eenvoudige oefeningen voor je die je makkelijk kunt inpassen in jouw leven.

Vraag ze hier aan!

okt 31 2016

10 manieren om uit je comfort zone te stappen

Comfort; fijn maar saai!

Waarom blijf jij binnen je comfort zone? Vind je het lekker veilig? Of vind je het fijn dat alles voorspelbaar is en dat je geen angst hoeft te hebben voor nieuwe dingen? Geen onverwachtse dingen, geen suprises, weinig nieuwigheden en uitdagen, misschien zelfs wel sleur. Bah wat klinkt dat saai he.

Daarom daag ik je hierbij uit om eens uit je comfort zone te stappen met onderstaande tips:

Zeg ja tegen een uitnodiging waar je normaal nee tegen zou zeggen
Zet in plaats van een tekst eens een zelfgemaakte video op facebook(zie hieronder:-))
Spreek zomaar vijf willekeurige personen aan op straat
Bel iemand op die je al een tijdje niet gesproken hebt
Ga ergens een kopje koffie drinken en schuif eens bij iemand anders aan aan tafel. Je zult zien dat dit leuke gesprekken oplevert
Ga op zoek naar een leuke groep mensen met dezelfde interesses, en wordt lid van deze groep om samen leuke dingen te doen en te delen(kan ook gewoon op fb)
Vertel je partner over een geheime fantasie en voer die samen uit
Begin de dag met een meditatie of yoga oefening, nee dat hoeft helemaal niet zweverig te zijn!
Begin met een cursus die buiten je comfort zone ligt, van koe knuffelen tot toneelspelen
Neem afscheid van een product dat je niet meer gebruikt, maar dat je toch moeilijk kan loslaten

Uit mijn comfort zone

Onderstaand filmpje heb ik spontaan opgenomen tijdens een ochtend wandeling met mijn hond. Ik doe mee aan een 5 daagse challenge om te leren video’s te maken met mijn mobiel. Ik dacht ik ga hier voor zitten om het voor te bereiden, maar zo lekker buiten lopend in het zonnetje dacht ik waarom niet nu en hier? Heel mindful toch?! Dus uit mijn comfort zone gestapt en een filmpje gemaakt en direct op fb gezet…Het is mijn eerste filmpje en er is nog een hoop te leren maar ook door dit nu te delen stap ik weer uit mijn comfort zone 🙂

sep 19 2016

Bruistablet of zuigtablet? Wie geeft jou energie en wie slurpt energie

Wie geeft jou energie en wie kost jou energie?

Het was een week van uiterste de afgelopen week. Een week met enorme energie boosts en over grenzen gaan. Helaas komen bij mij na enorme pieken hele diepe dalen….. Nu lig ik uitgeblust op de bank na een gebroken nacht maar echt ik had deze week voor geen goud willen missen!

Piek moment 1

Op dinsdagochtend 6.45 uur gaat mijn wekker. Een uitdaging, mijn lichaam protesteert tegen dit tijdstip. Tintelende handen en voeten ( neuropathie= kadootje van de chemotherapie) een stijve rug en nek maar een redelijk helder hoofd. Dit beloofd een spannende en leuke dag te worden. Ik word om 10 uur verwacht in Veldhoven voor een tweedaagse verdiepingsopleiding “positieve psychologie in de coachingspraktijk”. Een onderwerp wat goed aansluit bij mindfulness en compassie zo zal later blijken.

Na een rustige opstart om mijn protesterende lichaam toch enigszins tegemoet te komen, stap ik om 7.45 uur in de auto. Almere-Veldhoven zo’n 1,5 uur rijden….tenminste zonder file… Tja dat blijkt een utopie, zeker op dinsdagochtend. 2,5 uur later rijd ik het terrein op vande Koningshof op zoek naar de trainingsruimte en positief gespannen naar wat deze dag me gaat brengen. Als laatste van de groep kom ik het lokaal binnen, kom maar op met de positiviteit!

Wauw, wat een inspirerende dag! Een leuke groep mensen, verschillende types met één grote gemene deler: zichzelf tegen gekomen in het leven. Iedere keer weer word ik een beetje verdrietig van wat sommige mensen hebben moeten meemaken in hun leven maar tegelijkertijd is het zo mooi om te zien wat dit een ieder gebracht heeft. En wat voor mooie mensen dit zijn geworden juist door alles wat ze hebben meegemaakt.

Na een dag vol inspirerende en soms confronterende oefeningen rijd ik naar het hotelletje in Veldhoven waar ik na een heerlijk diner op een terrasje in mijn bed kruip. Op naar een nieuwe dag met nieuwe wijsheden.

Piek moment 2

Vroeg wakker door dichtslaande deuren, vast hele zware deuren die uit je handen glippen, maar toch goed uitgerust zie ik uit naar deze dag. Na een heerlijke stortdouche en een broodje op een klein achterplaatsje bij de brandtrap, ben ik er klaar voor en stap ik weer in de auto op naar cursusdag twee. En nu geen 2,5 uur rijden maar slechts 5 minuten. Kijk dat is al één positief ding op deze mooie, zeer zonnige en warme september dag!

Ook deze dag voelt weer als een kadootje, wat krijg ik enorm veel energie van deze training, ik sta gewoon te popelen om al het geleerde in de praktijk te brengen of moet ik zeggen in mijn praktijk te brengen. Oefeningen over zuigtabletten en bruistabletten ( energie zuigers en gevers), kwaliteiten en strenghts en een hele middag mijn favoriete onderdeel “Compassie” En als expert op Compassie gebied mocht ik een en ander aanvullen, heerlijk om te doen!

Moe maar vooral zeer voldoen en weer 10 nieuwe en mooie contacten rijker stap ik in mijn voorverwarmde autootje ( om 17 uur nog 33 graden buiten) richting Almere. Om thuis verrast te worden met een maaltijd klaargemaakt door dochterlief en vriend. De kadootjes zijn nog steeds niet op deze dag…

Piek moment 3

Na een dag bij komen dient piek moment 3 zich aan. Een netwerkdag met mijn “ nieuwe collega’s”. Jaaaaaa ik ga aan de slag als coach voor Stap.nu ( kanker en werk) en ontmoet mijn mede coaches. Ook weer spannend maar zeker ook super leuk. Eindelijk weer collega’s om mee te sparren, samen te werken en te lachen. Maar het fijnste vind ik dat ik mijn expertise en ervaringen kan inzetten om mensen met kanker te kunnen ondersteunen op hun weg naar acceptatie, herstel of werk.

Ik had me ingesteld op een reis naar Den Bosch maar hoef gelukkig maar een klein stukje te rijden namelijk naar Amersfoort. Yes weer een kadomoment! Deze dag tref ik ook weer een groep fantastische mensen, gesterkt door de gebeurtenissen in hun leven, die zich inzetten voor anderen. Alleen al het besef dat ik deel uit mag maken van deze prachtige groep maakt me blij. Een dag vol nieuwe ideeen, werkwijzes en leermomenten.

En dan om 14 uur komt hij………de man met de hamer…. Ik had hem nog niet verwacht of eigenlijk wel verwacht maar verdrongen. Als ik heel eerlijk ben had ik hem al voelen naderen maar ik probeerde me te verstoppen. En ja dat gaat dus niet. Dus na een uur verstoppertje spelen toch maar in de auto gestapt, terug naar huis gelukkig maar een half uurtje maar wel het langste half uurtje ooit.

Diep dal

Vanaf het moment dat ik geraakt ben door de hamer gaat het heel snel berg afwaarts. Mijn energie is tot nulpunt gedaald. Met moeite rijd ik naar huis, volledig op de automatische piloot. Ik sleep me naar binnen en stort neer op de bank. Languit, even de ogen dicht, over-enthousiaste hond ontwijken, geen energie meer, leeg….

Ik ben qua energie vergelijkbaar met een mobieltje waarvan de batterij te lang leeg is en het vervolgens lang duurt voor hij weer een streepje vertoont. Snel wat eten maken, rondje met het hondje en weer languit. Maar het is al te ver gegaan, een slapeloze nacht is het gevolg. Tintelende benen, handen, voeten en een opgefokt gevoel, paracetamol helpt niet. Draaien, woelen, ontspanningsoefeningen, bodyscan, niks mag baten. Uiteindelijk 4.00 uur val ik in een onrustige slaap.

En nu een dag verder lig ik nog steeds languit op de bank, gebroken maar toch ook terugkijkend op een fantastische week. Ik had dit voor geen goud willen missen! Alleen misschien volgende keer toch beter mijn energie verdelen.

Weet jij wat en wie jouw bruis- of zuig tabletten zijn? Ofterwel wie geeft jou energie en wie kost jou energie?

Ontdek het met de volgende oefening:

Persoonlijk netwerk in kaart brengen(wie zijn je bruis- en wie zijn je zuigtabletten?)

De relaties die we hebben en de mate waarin we onze relaties voeden, aandacht geven, vormen een belangrijk onderdeel van geluk. De gelukkigste mensen onderscheiden zich slechts op éen gebied van de redelijk gelukkige mensen en dat is niet op het gebied van geld, gezondheid of werk maar de meest gelukkige mensen blinken vooral uit op het gebied van relaties. De band die je hebt met mensen om wie je geeft, is de belangrijkste bron van welbevinden en geluk. Zij geven je energie.

Dus:

Pak een groot vel en zet jezelf dan in het midden. Teken eromheen alle mensen met wie je contact hebt. Familie, vrienden, buren, collega’s, clubjes etc. Mensen die dichtbij je staan, teken je dichtbij je. Mensen die verder van je af staan, teken je verder af. Zet dan dikke strepen bij mensen die je vaak ziet en minder dikke strepen bij mensen die je minder vaak ziet. Vervolgens geef je cijfers die staan voor de kwaliteit van de relatie, 1-10, niet leuk/dierbaar tot heel leuk/dierbaar.

Vragen:

Met welke mensen breng je de meeste tijd door?

In hoeverre put je daar energie en voldoening uit?

Relaties met 8,9,10(ook wel de bruistabletten, energie gevers): hoe kan je deze goed onderhouden? Welke aandacht geef je ze?

Relaties met 6,7: wat kan je eraan doen om deze te verbeteren?

De relaties met 4 of minder( ook wel de zuigtabletten, energie zuigers): opdoeken. Ja dat mag je doen! Denk aan je eigen geluk.

Daarna kijk je wat je met de middenmoot doet (relaties met 5,6): houden, investeren of opdoeken.

Zodat je aan de hogere cijfers meer aandacht kan geven. Hoe ga je dat doen? maak een plan met concrete actiepunten.